3 Ocak 2010 Pazar

Beni kendi ölümümle , başka herşeyden daha çok uzaklaştıran şey bir yer görüntüsü: Senin ve benim kemiklerimin birlikte gömüldüğü, dağıldığı, çıplak kaldığı bir yer. Kemiklerimiz orada ortalığa saçılmış, darmadağın.

Senin kaburga kemiklerinden biri benim kafatasıma dayalı. Benim sol el kemiklerimden biri senin kalça kemiğinin içine girmiş. (ırık kaburga kemiklerimin üstünde göğsün bir çiçek gibi.) Ayaklarımızın yüzlerce kemiği çakıl taşları gibi darmadağın.

İçiçeliğimizin bu görünüsünün, kalsiyum fosfattan başka bir şey olmasa da huzur verici olması ne garip. Ama öyle. Seninle birlikte, yalnızca kalsiyum fosfat olmanın yeteceği bir yer düşünebiliyorum.



John Berger (çeviren Mircan)


ALINTIDIR: http://www.bilgeile.blogspot.com/

2 yorum:

Adsız dedi ki...

hım enteresan bir birliktelik olsa gerek ,

Adsız dedi ki...

ölümün çıplaklığında parçalanan bedenim , onun bedenine yakın olsun hatta tek vücud olalım , birlikte varalım sonsuzluğa ... yazarı tebrik ederim . çok güzel bir paylaşım ...